Jak podają naukowcy we wstępie do artykułu, depresja występuje u ponad 6 proc. dzieci i nastolatków na świecie. Występowanie jej we wczesnym wieku zaburza prawidłowe funkcjonowanie społeczne, negatywnie wpływa na zdrowie oraz zwiększa ryzyko samobójstwa. Ponadto, jest to silny czynnik predykcyjny rozwoju zaburzeń psychicznych w wieku dorosłym. Z badań wynika, że nawet do 67 proc. dzieci i nastolatków z objawami depresji jest zagrożonych pełnoobjawową depresją lub zaburzeniami lękowymi w dorosłości.
Obecnie w leczeniu depresji u dzieci i młodzieży stosuje się psychoterapię oraz farmakoterapię. Jednak obie te metody mają swoje ograniczenie, które mogą wpływać na ich skuteczność. Przeszkodą na drodze do podejmowania psychoterapii mogą być: brak czasu, strach przed stygmatyzacją, brak zaufania rodziców do terapeuty lub przekonanie, że nie jest ona potrzebna. Z kolei stosowane leki mogą mieć w populacji pediatrycznej działania niepożądane, takie jak zaburzenia snu, dolegliwości ze strony układu pokarmowego, a nawet próby samobójcze.
Aby sprawdzić, czy aktywność fizyczna może pomóc w terapii depresji u dzieci i młodzieży, naukowcy z Uniwersytetu w Hongkongu przeanalizowali dane zebrane w 21 badaniach, którymi objęto 2441 dzieci i nastolatków.
Po uwzględnieniu różnych czynników badacze doszli do wniosku, że aktywność fizyczna może być stosowana jako alternatywna lub dodatkowa metoda łagodzenia objawów depresji u dzieci i młodzieży. Większe jej efekty zaobserwowano u nastolatków powyżej 13. roku życia oraz mających diagnozę depresji czy innego zaburzenia psychicznego.
Naukowcy podkreślają, że dalsze badania są niezbędne, aby ocenić, jak często i długo powinny trwać sesje aktywności fizycznej, by były skuteczne w łagodzeniu objawów depresji.
Więcej na ten temat: https://jamanetwork.com/journals/jamapediatrics/fullarticle/2799811?guestAccessKey=cd207de5-796a-4620-8ba4-53af41a75bfa&utm_source=For_The_Media&utm_medium=referral&utm_campaign=ftm_links&utm_content=tfl&utm_term=010323 (PAP)