Chińscy urzędnicy od dawna wyrażali zainteresowanie rozwinięciem własnej sieci satelitarnej do przesyłania szerokopasmowego Internetu, zarówno w Chinach, jak i w innych krajach będących w ich strefie wpływów. W odpowiedzi na zakaz Starlinka SpaceX w Chinach, kraj ten rozpoczął dwa znaczące projekty, mające na celu stworzenie własnych konkurencyjnych sieci. Pierwsza partia 18 satelitów jednej z tych sieci została wystrzelona we wtorek na niską orbitę okołoziemską.
Nowy rozdział w chińskim programie kosmicznym
Rakieta Long March 6A, jedna z najnowszych chińskich rakiet, wystrzeliła 18 satelitów Qianfan na orbitę polarną. Start miał miejsce z bazy w Taiyuan w północnej prowincji Shanxi. Long March 6A, pierwsza rakieta w Chinach z zastosowaniem stałych boosterów rakietowych, może dostarczyć ładunek o masie do 4,5 tony metrycznej na orbitę synchroniczną ze Słońcem na wysokości 700 kilometrów. Według China Aerospace Science and Technology Corporation, misja zakończyła się pełnym sukcesem, umieszczając satelity na właściwej orbicie.
Ambitne plany i technologiczne innowacje
Satelity Qianfan, nazwane od „Tysiąca żagli”, są pierwszymi z potencjalnie tysięcy statków kosmicznych zaplanowanych przez Shanghai Spacecom Satellite Technology (SSST). Sieć ta, znana jako „Spacesail Constellation”, ma na celu dostarczanie globalnym użytkownikom niskiego opóźnienia, szybkich i ultra-niezawodnych usług szerokopasmowego Internetu. Wniosek złożony w Międzynarodowym Związku Telekomunikacyjnym wskazuje, że początkowy plan zakłada rozmieszczenie 1296 satelitów na wysokości około 1160 kilometrów.
Technologiczne podobieństwa i wyzwania
Projekt satelitów Qianfan jest podobny do projektu Starlinka, z płaskimi panelami umożliwiającymi umieszczenie wielu satelitów jedną rakietą. Nowa fabryka w Szanghaju może produkować do 300 satelitów rocznie, co jest krokiem w stronę realizacji planu rozmieszczenia 14 000 satelitów. Jednak, podobnie jak inne megakonstelacje, skala floty będzie rosła w zależności od popytu.
Konkurencja i strategiczne znaczenie
Chińskie sieci satelitarne mają znaczenie strategiczne nie tylko z punktu widzenia dostępu do Internetu, ale także z perspektywy wojskowej. Satelitarne usługi internetowe, podobne do Starlinka, mogą wspierać chińskie siły zbrojne. Ponadto, rozwinięcie własnych sieci satelitarnych może stać się narzędziem dyplomatycznym, pomagającym w budowaniu relacji z krajami rozwijającymi się.
Podczas gdy projekt Thousand Sails jest mniej znany niż inny chiński projekt Guowang, obie sieci mogą być dostosowane do różnych segmentów rynku. Rozmieszczenie tysięcy satelitów będzie wymagało znacznego zwiększenia zdolności startowej kraju, co z kolei napędza rozwój nowych rakiet, w tym boosterów wielokrotnego użytku, aby obniżyć koszty i zwiększyć tempo lotów.
Chińska inicjatywa tworzenia własnych sieci satelitarnych jest dowodem na rosnące ambicje kraju w zakresie dominacji w przestrzeni kosmicznej. Jak te plany będą realizowane i jakie będą ich globalne konsekwencje, pozostaje do obserwacji w nadchodzących latach.
