Od ponad 40 lat cyfrowe makiety i wirtualne bliźniaki przekształcają świat przemysłu, rewolucjonizując sposób, w jaki firmy produkcyjne projektują, optymalizują i wytwarzają złożone produkty. Dziś te osiągnięcia są adaptowane przez świat medycyny, która wykorzystuje cyfrowe modele do projektowania personalizowanych terapii, wykorzystujących możliwości stwarzane przez technologię ‘virtual twin’.
Według raportu Accenture i Dassault Systèmes “Kluczowa rola wirtualnych bliźniaków w przyspieszeniu zrównoważonego rozwoju”[1], 90% spośród największych laboratoriów farmaceutycznych na świecie wykorzystuje już technologię wirtualnego bliźniaka, a sektor biotechnologiczny w raporcie jest wskazywany jako jeden z czterech – obok budownictwa, elektroniki i CPG, w którym w kolejnych latach nastąpi szeroka adopcja technologii virtual twin, będącej jednym z elementów transformacji cyfrowej branży.
Autorzy raportu wskazują na komercyjne korzyści z wykorzystania technologii wirtualnego bliźniaka, są to m.in. zaawansowane projektowanie, szybkie prototypowanie, poprawa wydajności i jakości procesu produkcyjnego aż po etap wycofania produktu z eksploatacji, bardziej efektywne wykorzystanie zasobów oraz elastyczne planowanie łańcucha dostaw i wyższa odporność na zakłócenia.
Cyfrowy bliźniak w medycynie
Cyfrowy bliźniak to wirtualna reprezentacja realnego, fizycznego obiektu lub procesu, która emuluje jego zachowania w rzeczywistym świecie. Idea ta ewoluowała m.in. dzięki rozwojowi takich technologii jak rozszerzona rzeczywistość (AR), internet rzeczy (IoT) czy sztuczna inteligencja (AI). Korzystając z możliwości oferowanych przez technologię wirtualnego bliźniaka, projektanci podczas pracy nad wirtualnym modelem produktu mogą wprowadzać dane wejściowe ze świata rzeczywistego, takie jak informacje z czujników i urządzeń IIoT, do modelu wirtualnego, aby stworzyć cyfrową reprezentację rzeczywistego produktu. W ten sposób tworzą różne scenariusze i symulują jego rzeczywiste zachowania. Koncepcja ta jest także coraz szerzej stosowana także w medycynie, wykorzystującej zaawansowane algorytmy sztucznej inteligencji do tworzenia wzorców oraz opracowywania modeli predykcji schorzeń.
Living Heart
Przykładem takiego działania jest projekt Dassault Systèmes o nazwie Living Heart, w ramach którego została opracowana technologia umożliwiająca stworzenie symulacji 3D całego ludzkiego serca. Dzięki wykorzystaniu „Living Heart”, jako podłoża testowego, chirurdzy będą mogli sprawdzać w warunkach cyfrowych nowe techniki operacyjne oraz terapie lekowe, a wszystko to na indywidualnie zaprojektowanym, cyfrowym sercu pacjenta.
