Historia Czasu i Synchronizacji – od dyliżansów do Białego Królika

Waldemar Sielski
5 min

Synchronizacja oczywiście zaistniała także w komputerach i Internecie. Pod koniec lat siedemdziesiątych, badania profesora Dawida Millsa (przez kolegów zwanego „Ojcem Czas” – „Father Time”) z Uniwersytetu w Delaware, zaowocowały pierwszymi wersjami protokołu NTP (Network Time Protocol), dziś znajdującego się w każdym urządzeniu. NTP połączył Unixa, Netware, Linuxa, BSD, OS X, a w końcu również i Microsoft Windows. Niektóre systemy wykorzystywały pełną wersję NTP, inne jak Windows i OS ograniczały się do jego uproszczonej wersji SNTP (Simple Network Time Protocol). Ale jak to zwykle bywa, pozostające ostatnio w stagnacji NTP i SNTP, zaczęły być wypierane w przemyśle przez protokół PTP IEEE1588 (Precision Time Protocol).

Oba rozwiązania są zbliżone i można dywagować nad ich zaletami i wadami. Ograniczeniem PTP jest stosowanie go w lokalnych sieciach przemysłowych i brak działania w Internecie. Zaletą PTP są za to lepsze dokładności synchronizacji, które nie tyle wynikają z samego protokołu, co z jego powiązania z kartą sieciową. W konsekwencji zintegrowania, pojawia się możliwość uwzględniania (kalibrowania) opóźnień wewnętrznych. Korekta następuje na niskim poziomie i nazwana jest w slangu technicznym znakowaniem sprzętowym czasem. Dzięki temu precyzja osiąga poziom nanosekund (miliardowych części sekundy).

Ale rekord synchronizacji należy do technologii White Rabbit (wykorzystującej PTP – Projects / White Rabbit · Open Hardware Repository (ohwr.org)) z CERN operującej na poziomie pikosekund (bilionowych części sekundy). Nie jest to jednak tylko sukces szwajcarskich zegarmistrzów (CERN jest w Szwajcarii), ale również znaczący polski wkład w światową technologię. White Rabbit (WR) – Biały Królik, to jedna z postaci Alicji w krainie czarów, ta która spotykając Alicję, mając problemy z punktualnością, wciąga ją do Krainy Czarów. Protokół współtworzyli w początkowej fazie m.in. absolwenci Politechniki Warszawskiej Tomasz Włostowski (CERN), Grzegorz Daniluk (Elproma), Maciej Lipiński (CERN), przy współudziale polskich firm Creotech (www.creotech.pl) i Elproma (www.elpromatime.com) Ta ostatnia podjęła wyzwanie wprowadzenia go na światowy rynek komercyjny: https://elpromatime.com/wp-content/uploads/2018/10/PTTI-2011-White-Rabbit.pdf

WR, początkowo zapowiadający się jako rychły sukces, niestety był opóźniany w procesie standaryzacji bez jasnych przyczyn. Gdy nie wiadomo o co chodzi to z reguły chodzi o pieniądze, więc nietrudno skonstatować, że nie był on popierany przez międzynarodowe lobby przemysłowe. Dopiero w maju 2020 protokół otrzymał standaryzację i został dołączony do PTP IEEE1588.

- Advertisement -
Udostępnij
- REKLAMA -