Opłata reprograficzna to opłata uiszczana w ramach rekompensaty za straty, które ponoszą właściciele praw autorskich do utworów za możliwość ich odtworzenia na tzw. prywatny użytek. Opłatę uiszczają producenci i importerzy sprzętu mogącego służyć do kopiowania i odtwarzania tychże utworów.
W Polsce opłata reprograficzna funkcjonuje od lat, jednak pobierana jest od sprzętów, które w pewnej części wyszły z użytku, jak np. nagrywarka płyt CD, zestawy wieżowe, magnetowidy. Obecnie jest pobierana w wysokości do 3%, a uprawnione do jej pobierania są organizacje zrzeszające artystów: ZAiKS, SAWP oraz ZPAV.
Rząd planuje zmienić zapisy ustawy dotyczącej opłaty reprograficznej. Planowane jest zwiększenie ilości sprzętów, na jakie nakładana jest opłata. Listę mają zasilić m.in. komputery stacjonarne, przenośne, dyski SSD.
Czytaj więcej na temat opłaty reprograficznej
Badanie dotyczy opinii na temat opłaty reprograficznej oraz jej konsekwencji w zakresie tendencji zakupowych i efektów w zakresie poziomu cyfryzacji. Badanie jest anonimowe. Wyniki badania posłużą jako element raportu dot. opłaty reprograficznej.
[ipt_fsqm_form id=”14″]